این کتاب گزارش سفری است که کنت دو گوبینو در میان سال‌های ۱۸۵۵ تا ۱۸۵۸ به خاورمیانه و ایران به عنوان فرستادهٔ وزارت خارجهٔ فرانسه انجام داده است. شایانِ ذکر است که این سفرنامه جزء آثار کمتر خوانده شدهٔ این رئیس دفتر سابق الکسی دو توکویل محسوب شده و شامل دو بخش می‌باشد.
استناددهی به این کتاب در زبان انگلیسی:
De Gobineau, A. (1905). Three years in Asia, from 1855 to 1858. Leroux.
کنت آرتور دو گوبینو ۱۸۱۶–۱۸۸۲ نویسنده، خاورشناس، شاعر، تاریخ‌نگار، پژوهش‌گر و سیاست‌مدار فرانسوی بود.
ریشهٔ نظریه نژادگرایانه نوین را به او نسبت می‌دهند. با این که در زمان زندگیش جز در نزد اندکی از روشن‌فکران و هنرمندان مانند واگنر _که دوست او بود_ شناخته نشد، پس از مرگ اندیشه‌های او هوادارانی یافت و باورش دربارهٔ نابرابری نژادها به ویژه در آلمان طرفدار پیدا کرد و مشهور شد.
